Συνάδελφοι και φίλοι του ΕΛΙΝΤ,
Πέρασε μισός αιώνας από τότε που ο αείμνηστος Απόστολος Δόμβρος και μία ομάδα πρωτοπόρων τεχνοκρατών της Ναυτιλίας είχαν την εξαιρετική πρωτοβουλία ίδρυσης του Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Τεχνολογίας.
Η πρωτοβουλία τους αυτή μακροημέρευσε, ενισχύθηκε διαχρονικά και με άλλα στελέχη του ναυτιλιακού κόσμου και πραγματοποίησε πολύ σημαντικό έργο που συνεχίζεται και εξελίσσεται μέχρι σήμερα.
Τα μέλη του Ινστιτούτου μου έκαναν την τιμή να μου αναθέσουν την προεδρία δύο φορές..Ήταν την περίοδο 1993- 94 και την περίοδο 2002- 2004. Υπήρξα ο μόνος από τους διατελέσαντες προέδρους με προέλευση από το πολεμικό ναυτικό.
Ίσως σε αυτή την επιλογή να έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι και τις δύο αυτές περιόδους η κατασκευαστική δραστηριότητα πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού σε Ελληνικά ναυπηγεία βρισκόταν σε μεγάλη άνθηση. Την πρώτη περίοδο με κατασκευές μικρών περιπολικών και άλλων βοηθητικών πλοίων για τις ανάγκες του Ναυτικού αλλά κυρίως με την παράδοση των πρώτων Ελληνικής κατασκευής φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ.Ήμουν τότε μέλος της Διευθυντικής Ομάδας του Σκαραμαγκά. Πολλοί, ακόμη και κρατικοί λειτουργοί, είχαν αμφισβητήσει την δυνατότητα να κατασκευαστούν φρεγάτες στην Ελλάδα. Όμως έγιναν και είναι αξιόμαχες ως σήμερα.
Την δεύτερη περίοδο που ήμουν Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΕΛ.Ι.Ν.Τ. χαρακτήριζε πληθώρα προγραμμάτων ενδιαφέροντος του Πολεμικού Ναυτικού και στα δύο μεγάλα ναυπηγεία της περιοχής Αττικής και συγκεκριμένα υποβρυχίων στο Σκαραμαγκά και πυραυλάκατων και ενός σπουδαίου πλοίου υποστήριξης στην Ελευσίνα.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε και η ανάληψη της διοικήσεως του Ινστιτούτου από ακαδημαϊκούς, κυρίως από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο αλλά και από άλλους πεπειραμένους συναδέλφους της Ναυτικής Κοινωνίας του Πειραιά εξασφάλισαν την περαιτέρω ανάπτυξη του Ινστιτούτου.
Οφείλουμε λοιπόν σήμερα να συγχαρούμε όλες αυτές τις διοικήσεις και την μακροημέρευση του Ινστιτούτου που μας εξασφάλισαν αλλά και το κύρος και την δραστηριότητα του αύξησαν σημαντικά μέσα στα πλαίσια καινούργιων δυνατοτήτων.
Δυστυχώς όμως και παρά το γεγονός ότι το Ινστιτούτο μακροημέρευσε με επιτυχία μέχρι σήμερα θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπήρξαν δισταγμοί να δραστηριοποιηθεί σε μεγαλύτερη έκταση στην προσπάθεια ανάλογης μακροημέρευσης και της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας.
Προσωπικά προσπάθησα, χωρίς όμως επιτυχία να κατευθύνω ένα μέρος της δραστηριότητας μας και προς αυτή την κατεύθυνση. Δράσεις του Ινστιτούτου και προς αυτή την κατεύθυνση θα είχαν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα σε ανάλογες προσπάθειες του Συλλόγου Ναυπηγών Ελλάδος αφού στα μέλη μας εκτός από ναυπηγούς και ναυτικούς μηχανολόγους συμμετείχαν και ναυτιλιακά στελέχη και πλοιοκτήτες με αυξημένο κύρος και επιρροή.
Αγκυλώσεις από περιορισμούς του καταστατικού δεν επέτρεψαν την τροποποίηση του ώστε εκτός από την ναυτική τεχνολογία που αποτελεί και την κυρία αποστολή του Ινστιτούτου να είχαν υπάρξει και προσπάθειες προς την κατεύθυνση επιβίωσης τον μεγάλων και μικρών ναυπηγικών μονάδων της χώρας.
Καλή και χρήσιμη η ναυτική τεχνολογία αλλά εγκληματική η εγκατάλειψη των παραπάνω μονάδων που έχει οδηγήσει στην ολοκληρωτική σχεδόν υποβάθμιση τους χωρίς σοβαρό έργο πού βρίσκονται σήμερα.
Καμία ενέργεια για εξυγίανση τους..Καμία συμμετοχή ούτε καν στα νέα προγράμματα για κάλυψη των αναγκών του Πολεμικού Ναυτικού. Μετά τις φρεγάτες Belara για τις οποίες δεν πρόκειται να απασχοληθεί ούτε καν ένας ‘Έλληνας εργαζόμενος, ακόμη και για τις μικρότερες κορβέτες που φημολογείται ότι πρόκειται να παραγγελθούν η συμμετοχή ελληνικού ναυπηγείου διαγράφεται αμφίβολη.
Κλείνοντας και αφού συγχαρώ και ευχαριστήσω όλα τα διοικητικά συμβούλια και το lobby για τις προσπάθειές τους στην ανάπτυξη, την καθιέρωση και την επιβίωση του Ινστιτούτου, αισθάνομαι την υποχρέωση ως παρακαταθήκη για το μέλλον, να υποδείξω την μεγαλύτερη δυνατή δραστηριοποίηση του Ινστιτούτου προς την κατεύθυνση της αναβίωσης της ναυπηγικής δραστηριότητας της χώρας.
Πολύ φοβάμαι ότι αυτός ο τομέας εθνικής δραστηριότητας τείνει προς εξαφάνιση σε ένα τόπο που η θάλασσα και τα πλοία αποτελούσαν για αιώνες και συνεχίζουν να αποτελούν στοιχείο εθνικής ισχύος και σοβαρή πηγή επιβίωσης και ανάπτυξης.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Ιωάννης Κολλινιάτης
Υποναύαρχος Π.Ν. (εα)
Ναυπηγός
